Luchino Visconti di Modrone, Count of Lonate Pozzolo (2 November 1906 - 17 March 1976) was an Italian theatre, opera, and cinema director, as well as a screenwriter. He is best known for his films The Leopard (1963) and Death in Venice (1971).
There is a museum dedicated to the director's work in Ischia.
One of seven children, Visconti was born in Milan into a noble and wealthy family, one of the region's richest. His father Giuseppe Visconti di Modrone was the Duke of Grazzano. In his early years he was exposed to art, music and theatre, and met the composer Giacomo Puccini, the conductor Arturo Toscanini, and the writer Gabriele d'Annunzio.
During World War II Visconti joined the Italian Communist Party.
Visconti made no secret of his homosexuality. His last partner was the Austrian actor Helmut Berger, who played Martin in Visconti's film The Damned. Berger also appeared in Visconti's Ludwig in 1972 and Conversation Piece in 1974 along with Burt Lancaster. Other lovers included Franco Zeffirelli, who also worked as part of the crew (i.e. production design, assistant director, etc.) in a number of Visconti's films and theatrical productions.
**********************************************************************************
Filmography
* Ossessione, 1943, based on James M. Cain's novel The Postman Always Rings Twice
* Giorni di Gloria, documentary, 1945
* La Terra trema, 1948
* Appunti su un fatto di cronaca, short film, 1951
* Bellissima, 1951
* Siamo donne (We, the Women), 1953, episode Anna Magnani
* Senso (Livia), 1954
* Le notti bianche (White Nights), 1957, based on Fyodor Dostoevsky's short story
* Rocco e i suoi fratelli (Rocco and His Brothers), 1960
* Boccaccio '70, 1961, based on the episode Il lavoro in Boccaccio's Decameron
* The Leopard (Il Gattopardo), 1963, based on Giuseppe Tomasi di Lampedusa's novel Il Gattopardo)
* Vaghe stelle dell'Orsa (Sandra of a Thousand Delights), 1965
* The Stranger (Lo straniero), 1967, based on Albert Camus' novel L'Étranger)
* Le streghe (The Witches), 1967, episode La strega bruciata viva
* La caduta degli dei (The Damned), 1969
* Alla ricerca di Tadzio, TV movie, 1970
* Death in Venice (Morte a Venezia), 1971, based on Thomas Mann's novel
* Ludwig, 1972
* Conversation Piece (Gruppo di famiglia in un interno), 1974
* L'innocente (The Innocent), 1976
Opera
* La vestale by Gaspare Spontini, 1954, La Scala with Maria Callas
* La sonnambula by Vincenzo Bellini, 1955, La Scala with Maria Callas, conducted by Leonard Bernstein
* La traviata by Giuseppe Verdi, 1955, La Scala with Maria Callas, conducted by Carlo Maria Giulini
* Anna Bolena by Gaetano Donizetti, 1957, La Scala with Maria Callas
* Iphigénie en Tauride by Christoph Willibald Gluck, 1957, La Scala with Maria Callas
* Don Carlos by Giuseppe Verdi, 1958, Royal Opera House, Covent Garden
* Macbeth by Giuseppe Verdi, 1958, Spoleto Festival
* Il duca d'Alba by Gaetano Donizetti, 1959, Spoleto Festival
* Salome by Richard Strauss, 1961, Spoleto Festival
* Il diavolo in giardino by Franco Mannino with libretto by Visconti, Filippo Sanjust and Enrico Medioli, 1963, Teatro Massimo, Palermo
* La traviata by Giuseppe Verdi, 1963, Spoleto Festival
* Le nozze di Figaro by Wolfgang Amadeus Mozart, 1964, Teatro dell'Opera di Roma Rome
* Il trovatore by Giuseppe Verdi, 1964, Royal Opera House, Covent Garden (Sanjust production); Bolshoi Theatre, Moscow (Carlos Benois production)
* Don Carlos by Giuseppe Verdi, 1965, Rome Opera
* Falstaff by Giuseppe Verdi, 1966, Staatsoper, Vienna, with Dietrich Fischer-Dieskau, conducted by Leonard Bernstein
* Der Rosenkavalier by Richard Strauss, 1966, Royal Opera House, Covent Garden
* La traviata by Giuseppe Verdi, 1967, Royal Opera House, Covent Garden with Mirella Freni
* Simon Boccanegra by Giuseppe Verdi, 1969, Staatsoper, Vienna, with Eberhard Wächter, conducted by Josef Krips
* Manon Lescaut by Giacomo Puccini, 1973, Spoleto Festival, with Nancy Shade and Harry Theyard
**********************************************************************************
Ο Λουκίνο Βισκόντι, ιταλικά Luchino Visconti (Μιλάνο 2 Νοεμβρίου 1906 - Ρώμη 17 Μαρτίου 1976) ήταν Ιταλός σκηνοθέτης του κινηματογράφου, του θεάτρου και της όπερας. Ήταν γόνος αριστοκρατικής καταγωγής (είχε άλλα 6 αδέλφια) και έφερε τον τίτλο Δούκας του Μοντρόνε.
Το περιβάλλον στο οποίο μεγάλωσε επέδρασε αποφασιστικά για την κλίση του. Σπούδασε μουσική και φιλοσοφία και ξεκίνησε την σκηνοθετική του καριέρα στον κινηματογραφικό χώρο στο Παρίσι, ως βοηθός σκηνοθέτη του Ζαν Ρενουάρ στις ταινίες Υπόκοσμος και Γεύμα στην εξοχή (1936).
Ο Βισκόντι υπήρξε από τους πρωτοπόρους του ιταλικού νεορεαλισμού, ενώ η σκηνοθετική δουλειά του υπήρξε ένα μίγμα κινηματογράφου, θεάτρου και όπερας. Παρ' ότι ήταν γόνος αριστοκρατικής καταγωγής, ο ίδιος ήταν αρνητής της τάξης του. Σε συνδυασμό με την ανοιχτή ομοφυλοφιλία του, καυτηρίασε με πάθος τη μεγαλοαστική τάξη και την ίδια την καταγωγή του. Το πάθος του αυτό εκδηλώνεται πολύ παραστατικά ιδιαίτερα στις τελευταίες του ταινίες. Ασπάστηκε τις μαρξιστικές ιδέες και υπήρξε μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ιταλίας.
**********************************************************************************
Ενδεικτική Φιλμογραφία
* Ο ταχυδρόμος χτυπάει πάντα δυό φορές, 1943)
* Η γη τρέμει (1948)
* Μπελίσιμα (1951)
* Έτσι έσβησε μια μεγάλη αγάπη, 1954)
* Λευκές Νύχτες (1957)
* Ο Ρόκο και τ' αδέλφια του (1960, πρωταγωνίστησε και η Κατίνα Παξινού)
* Ο γατόπαρδος (1963)
* Μακρινά αστέρια της άρκτου (1965)
* Ο ξένος (1967)
* Οι καταραμένοι (1969)
* Θάνατος στη Βενετία (1970)
* Το λυκόφως των Θεών (1972)
* Ο αθώος (1976)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου